Street Art

დიდი ხანია რაღაც განსხვავებულს ვეძებ,მიყვარს ხელოვნება და ვცდილობ ყველაფერი ვიცოდე,ვხედავდე მასში იმაზე მეტს ვიდრე სხვები ამჩნევენ და მქონდეს განსაკუთრებული აღქმის უნარი.

Street art-ის შესახებ ალბათ ბევრს გვსმენია მაგრამ რა არი მაინც ეს საიდან მოდის ან სად მივყავართ ხელოვნების გზას

ამაზე მე გიამბობთ,ჩამოსხედით,ყავას  ან ჩაის შემოგთავაზებთ და საიამოვნო საღამოსაც გისურვებთ. J)

ვიზუალური ხელოვნების სინთეზია,რომელიც იქმნება საჯარო ადგილებში კედლებზე   სივრცეში,შესრულებულია გრაფიტით და მოიცავს ყველაფერს,წარწერებს,ვანდალიზმს,პროტესტს ხელოვნება ეს ხომ ჩვენი შინაგანი სამყაროა თუ რას ვხატავთ ნიშნავს იმას რასაც განვიცდით, ასე რომ შეუზღუდავია შეხედულებები  სივრცე, ფერები და ყველაფერი ის რაც ჩვენს ირგვლივ ხდება 

არსებობს სხვადასხვა სახეობის ესენია: 

3D

Stencil Graffiti

Sticker Art

Video Projections

Art Intervention

Street Installation

Street Poster Art

Wheatpaste

Sculptures

და ჩვენ ჩავხედეთ მზეს თვალებში

მიყვარს ზღვა,მისი ბობოქარი და მშვიდი ტალღები,მზეც მიყვარს  მისი თბილი სხივები გაყინულ სხეულს რომ მითბობს,ჟრუანტელს რომ მგვრის  და შენ თავს რომ მახსენებს.

ისევ მოგონებები ზღვის ფონზე ჩამავალი მზე და ფიქრებში შენ.

იცი,მზესავით ხარ მასავით თბილი ხარ და არასდროს მიყურებ თვალებში,თითქოს გეშინია ხო შენ გეშინია რაღაცის თითქოს შენი მზერა დასასრული იქნება დასარული რაღაცის.

ალბათ ძალიან ღრმაა...... თუმცა,ისევ ზღვის ფონი მაფიქრებს როგორ უხდება მზეს ზღვა ზღვას კი ტალღები.

საღამოა,

მზე ჩადის....

და მე ისევ ვზივარ ნაპირთან, ნაზი ატმისფერი კაბით ფეხშიშელი, სველი ფეხებით და ისევ ვწერ ხო ჩანახატებს ვწერ იმას ვწერ რასაც ვფიქრობ სულ ჩვენზე.

ვწერ მაგრამ ყოველთვის მარტო ვარ....... 

მახსოვს შენი გამოხედვა, უეცარი მზერა და აურზაური სხეულში, სასიამოვნო ქაოსი და მოლოდინი მოულოდნელი შეხვედრის, არ გიცნობ მაგრამ გრგძნობ,ასეა მზესთანაც ვხედავ, ვრძნობ და ვერასოდეს ვეხები.

მზე 

მზე

მზე

მზე

როგორ მინდა მზეს ჩავხედო თვალებში...

როგორ მინდა ის ვიგრძნო და დავინახო რასაც ის ხედავს, 

ყოველდილით ვაკვირდები მის ამოსვლას ჩემი ფანჯრიდან, მერე მთელი დღე ვცდილობ დავინახო მისი თვალები, საღამოს კი ისევ სანაპიროსთან მოვდივარ ზღვის ფონი მამშვიდებს და მგონია რომ ოდესმე აუცილებლად ჩავხედავ მზეს თალებში.

რაღაც განსაკუთრებული საღამოა მშვიდია ზღვა და ცარიელია სანაპიროც მხოლოდ მე ზღვა და მზე ვართ 

მზე წითელია

უცნაურია

ასეთი არასდროს მინახავს არადა დილით ყველაფერი ისევ ისე იყო, როგორც ყოველთვის,უხაროდა ყოველი დღე,ბედნიერება მოჰქონდა და ახალი დღე აიმედებდა, ჩვენ კი ადამიანებმა იმდენად მივიჩვიეთ და გავაუფერულეთ ეს ყველაფერი რომ ახლა აღარც კი გვაკვირვებს.

მაგრამ მე...

მე ხომ მიყვარს მზე

 ხოო მიყვარს 

დაიღლა მზეც მას ტკიოდა უშენობა გრძნობდა რომ გკარგავდა და ამ ყველაფერს უყურებდა, უყურებდა ზღვაც და მასაც სტკიოდა მისი ტალღები თუ როგორ ითრევდნენ შენს სხეულს.

 მე კი მეე უბრალოდ უყურებდი მზეს 

 და ჩვენ  ჩავხედეთ მზეს თვალებში 

უსიყვარულობა.... და .....სიკვდილი

ყოველთვის უმტკიცებთ ჩვენს თავს,რომ ცხოვრებაში მნიშვნელოვანია მიაღწიო წარმატებას დაიპყრო მწვერვალები გქონდეს ბევრი ფული და მიიღო ყველაფრი რაც გინდა,

მაგრამ როცა ეს ყველაფერი გაქ, ან არ გაქ და  რაღაც ეტაპზე გიწევს გაჩერება ხვდები, რომ სულ  მარტო ხარ და სულაც არ გჭირდება ბედნიერებისთის ეს ყველაფერი და არც ისეთი მნიშვნელოვანია ვიდრე გეგონა...

ადრე თუ გვიან, ცოტახნით თუ დიდხანს ყველა ადამიანი მარტოა და ამ მარტოობის ეშინიათ

თითქმის ყოველდღე მესმის რომ, ვიღაც თავს იკლავს მიზეზი კი არავინ იცის. ხუმრობენ კიდეც,  გუშინ ვნახე იცინოდაო, ხოოო ნამდვილად იცინოდა, მაგრამ ჩვენ არც ერთმა არ დავინახეთ ამ ღიმილს მიღმა დამალული სევდა. ასეა ყველაზე მხიარულები ყველაზე სევდიანები არიან. ეს ადამიანები იმ კატეგორიას მიეკუთვნებიან ვისაც აწუხებთ როცა შენ გტკივა ან განიცდი  და როცა თავადაც გრძნობენ ამას, ცდილობენ დამალონ, მხოლოდ იმიტომ, რომ შენ არ განიცადო ან არ დასცინო ან არ შეიბრალო,გეუბნებიან რომ იზიარებენ შენ ტკივილს მაგრამ არ იციან რას გრძნობ შენ და მხოლოდ ფორმალურად იხდიან ვალს ადამიანებმა დაკარგეს გრძნობები .............

ახლა, ყველაფერი ისეთი უფერულია, როგორც წვიმის დროს დასველებული ნახატი ,რომელზეც ძნელად თუ გაარკვევ რა იყო........

თუ გინდა იცხოვრო ძლიერი უნდა იყო რომ უყურებდე სიყალბეს, არ გეცინებოდეს და იცინოდე, არ გინდოდეს და მაინც აკეთებდე

ძნელია....

მომეცით სიცოცხლის უფლება, მომეცით უფლება მიყვარდეთ და ეს სიტყვა კი არ გაოცებდეთ  როცა გეტყვით არამედ თქვენგანაც მესმოდეს („მეც“),ახლა რომ გითხრათ გიჟად ჩამთვლით ან იმას მიაწერთ რომ ბედნიერი ვარ ან  უბრალოდ სიკვდილს ვაპირებ

მაგრამ არა მე მინდა იცოდეთ,იცოდეთ რომ მიყვარხართ მე შემიძია დავინახო მეტი მე შემიძლია უანგაროდ მიყვარდეთ მე შემიძია გავიზიარო როცა გეტკინებათ და უბრალოდ ისეთი მიგიღოთ  როგორიც ხართ

სიკვდილის მიზეზი ესაა  უსიყვარულობა როცა გინდა გესმოდეს და არ გესმის, გინდა ხედავდე და ვერ ხედავ, გინდა გრძნობდე და ვერ გრძნობ, და როცა ამ ყველაფერს ვეღარ უძლებ მაშინ კვდები და აღარ აქ მნიშვნელობა სიცოცხლეს, რადგან კი არ  ცხოვრობ უბრალოდ არსებობ, ეს გულს გტკენს და უმნიშვნელოს ქმნის ყველაფერს, იმდენად უმნიშვნელოს რომ მზად ხარ შეწყვიტო სუნთქვა შეახსენო შენი თავი რომ არსებობდი და გიყვარდა ისინი.

ტანგო

ცეკვა ეს ხელოვნებაა, სხეულის ხელოვნება ასე ვიტყოდი მე.მკვეთრად მოძრავი სხეულის სილუეტი, სცენის მტვერი,ნაზად და მოქნილად მოცეკვავე წყვილები, სხეულის გამოკვეთილი და სხარტი მოძრაობები გრძნობები და ემოციები, ეს ის მცირედია რაც შეიძება ცეკვის დროს როგორც მაყურებელმა განიცადო.
ცეკვა მრავალფეროვანია ამიტომ რთულია რომელიმე სახეობა გამოარჩიო,ეს იმდენან ფართო მცნებაა უბრალოდ ერთი სიტყვით ვერ ახსნი, ის უნდა განიცადო.
ტანგო....
 ეს პოეზიაა, რომელიც სხეულის ენით იწერება,ცეკვა ცეცხლოვანი მუსიკის ფონზე,ცეკვა რომელსაც უბრალოდ შეიგრძნობ და იმის მიუხედავად, რომ შენ არ შეგიძლია განიცდი ამ ყველაფერს,სხეულში უცნაურ ჟრუანტელს გრძნობ რაღაც გაკრთობს და სხვა სამყაროში ხვდები,სამყაროში რომელიც ამ ქვეყნიურზე მეტია.
თუ ტანგოს შექმნის ისტორიას გავიხსენებთ იგი ქალების თითდამკვიდრების და მაქსიმალური სიამოვნების მიღების მიზნით შეიქმნა,ცეკვაში კარგად ჩანს ქალის ნდობა პარტნიორის მიმართ რომელსაც იგი მაქსიმალურად ენდობა და საყრდენს გრძნობს.ის არგენტინაში წარმოიშვა და  შემდეგ მთელ მსოფლიოშიც გაითქვა სახელი,შეუძლებელიც კია იმის წარმოდგენა რომ ასე არ მომხდარიყო.ტანგო ველურ,მგრძნებარე ცეცხლოვან ცეკვებს მიეკუთნება,ქალს შეუძია გამოხატოს სინაზე, მამაკაცს კი აძლევს საშუალებას იყოს სწრაფი მოქნილი და თავდაჯერებული.ტანგოს მოყვარულებს შეგიძიათ ბუენოსაირესში ყოველწლიურად გამართულ ფესტივალს ესტუმროთ,სადაც 2003წელს გახსნილ ტანგოს მუზეუმსაც იხილავთ და განიცადოთ  აქამდე უცნობ  სიამოვნებას.

http://youtu.be/jbPv0dWsDQw
http://youtu.be/ic4PQ-tnwJw

ჩარჩო....

ჩარჩო....

როგორ მძულს ეს სიტყვა როგორ მზღუდავს და მაბრკოლებს,რა შემზარავი სანახავია ადამიანი ჩარჩო-ში,რამდენი მიფიქრია ამ ერთ და ბევრი მნიშვნელობის მქონე სიტყვაზე.

შეზღუდული უფლებები, დაბრკოლებების გადალახვის შიში, საკუთარ თავში ჩაკეტვა ამ ყველაფერს ჩარჩო ქმნის. აი, თუნდაც გავიხსენოთ ბავშობა რა თავისუფლები ვიყავით ვაშავებდით და ყველაფერს გვპატიობდნენ,გვინდოდა და შეძლებისდაგვარად ყველაფერი გვქონდა ცოტა გავიზარდეთ და უკვე კანონები დაგვიწესესს,ოჯახიდან ბაღში მისულს კიდევ წინაღობები შეგვხვდა უკვე მორჩილება გვასწავლეს,მერე სკოლა იქაც ანალოგიურად და  რა მოხდა შემდეგ??ისევ იგივე დავამთავრეთ სკოლა და კიდე ჩარჩო-ს  დიდი კედელი აღიმართა ჩვენს წინ, ეს იყო სტუდენტობის და ჩაბარების პროცესი კიდე ერთი  სირთულე,ცხოვრება ამით როდი გვზღუდავს   ეს მხოლოდ მცირე ეტაპია,მისი. ამას მოყვება სამსახურის შოვნის მოლოდინი, ცდა, იმედგაცრუება ისევ ჩარჩო და ისევ კანონები  აი სწორედ ამ დროს  იწყება ბრძოლა გადარჩენისთის და უკვეჩარჩო-ში ხარ იმიტო რო არ შეგიძია აკეეთო ის რაც გინდა და როგორც გინდა,ასე ხდება ყოველდღიურად სხვადასხვა და უმნიშვნელო დაბრკოლებები გვზღუდავს და გვაბრკოლებს გვეშიანია საკუთარი სიტყვის რადგან ვიცით რო ამის გამო შეიძლება რამე დავკარგოთ.სამწუხაროა და რატომ  ხდება ასე?? სად ქრება ბავშობის სურვილები,კაპრიზები და მიზნები, ოცნებები???რამდენი მიფიქრია ამ კითხვაზე ისევ და სწორედ ჩარჩო-მდე მივყავარ პასუხებს,არ ვიცი ეს სიტყვა ასე ცუდად რატო მოქმედებს ჩემზე რა ხშირად მიგრძვნია მისი არსებობა,თუმცა არსებობს სურვილის ძალა, რომელსაც ნამდვილად შეუძია ჩარჩო-დან ამოშლა,ეს ის ძალაა საკუთარ თავში რო უნდა იპოვოს ყველა ადამიანმა და ამ მარწუხებიდან ამოვიდეს. განთავისუფლდით, გჯეროდეთ რო თქვენი სურვილები ასრულებადია, ეძებეთ ყველაფერში დადებითი,პრობლემებს შეხედეთ როგორც ცხოვრების მაგალითს ან მარტივ  ამოცანად წარმოიდგინეთ,დასახეთ მიზნები შეიყვარეთ ადამიანები,ისწავლეთ შეცდომებზე, საკუთარ თავს გაუმეორეთ რომ თქვენ განსაკუთრებული ხართ,აღიარეთ შეცდომები, არ შეუშინდეთ დაბრკოლებებს და წარუმატებლობებს,გაიღიმეთ,იყავით ბედნიერები, გამოხატეთ გრძნობები  და თქვნ აუცილებლად მიაღწევთ მიზანს აიხდენთ ოცნებებს და იგრძნობთ თავისუფლება-ს,რისი საშუალეაც ჩარჩო-ს მიღმა დარჩნილს არ მოგეცემათ....

რაღაც მატერიალურზე მეტი

ფულზე იყიდება ყველაფერი

მეგობრობა სიყვარული სიცოცხლე დრო და  სიტყვებიც

ვიყიდებით ადამიანები....

 ყველა იმ განსაკუთრებული ნიშან-თვისებით რაც ბუნებრივად გვაქ მონიჭებული და რაც ინდივიდუალიზმს გვანიჭებს.

ვყიდით ყველაფერს!  საკუთარ შვილსაც კი მიზეზს კი კვლავ მატერიალურ საკითხთან მივყავართ და მაინც რატომ ვიქცევით ასე ნუთუ ადამიანობა ამ ყველაფერზე მეტად არ ფასობს????

ვყიდით სიყვარულს! არჩევანს ფულიან ადამიანზე ვაკეთებთ მომავალზე ფიქრით და უზრუნველყოფით და ნუთუ ერთი ბედნიერი წუთი, ნამდვილი სიყვარული არ  გვიღირს ძვირადღირებულ და უზრუნველ მომავლად?????

ვყიდით მეგობრებს! შესაძლებლობის შესაბამისად, ყველაფერი საუკეთესო მხოლოდ ჩვენთვის გვიღირს კი ისეთი ადამიანი რომელიც ნებისმიერ დროს მოგვისმენს, გაგვიგებს, გვანუგეშებს და მხარში დაგვიდგება, გვაპატიებს ყველაფერს და არ გაგვაკრიტიკებს ჩადენილის გამო ნუთუ გვიღირს ასეთი ადამიანი მატერიალურ ფასეულობად????

ვყიდით სიტყვებს! ხო ზოგი შანტაჟით ზოგი მოგონილი ჭორით და კიდევ არაერთი  გზით მიზანი ისევ მატერიალური უზრუნველყოფააა და მაინც გვიღირს კი ეს ყველაფერი ამად??

ვყიდით სიცოცხლეს!! ძვირად საკმაოდ ძვირად, ზოგს აქვს სიცოცხლის  უფლება ზოგისთვის კი ძვირი სიამოვნებაა და მხოლოდ იმიტომ  რომ არ გაქ საშუალება არ გაქ ამის უფლება.

ვყიდით ყველაფერს და თანაც ისე რომ არ უფიქრდებით ამით რას ვიღებთ ან რას ვკარგავთ

ცხოვრებაში ყოველთვის  იარსებებს მატერიალურზე მეტი ფასეულობები,რომლებიც უნდა აღმოვაჩინოთ დავაფასოთ და გაყიდვის მაგივრად შევიძინოთ, შევიძინოთ ჩვენდა სასიკეთოთ გაუზიარეთ ერთმანეთს სიყვარული,სითბო,სიხარული,მეგობრობა,ადამიანობა,სიცოცხლე ყველაფერი ის რაც ბუნებრივია და არ საჭიროებს მატერიალობას.ერთადერთი რისი გაკეთებაც ამ ცხოვრებაში ადამიანებს შეგვიძია,საკუთრი "მე"-ს შენრჩუნებაა.